***

Без киткәч тә, тормыш дәвам итәр,

Бу – хакыйкать, исбат ителгән.

Бабамнардан соң да җир йөзендә

Күпме чакрым юллар үтелгән.

 

Кошкайлар да күпме кышлар кышлап,

Күпме язлар безгә кайткандыр.

Бездән алда киткәннәр дә, бәлки,

Бу турыда уйлап яткандыр.

 

Ә мин исә һаман ышаналмыйм,

Төшеналмыйм кайбер серләргә.

Бер хәбәрсез ничек ятмак кирәк

Дөм караңгы салкын гүрләрдә.