Ләйсәннең кулы икәү,

Тик берсе генә тәти.

Бу турыда һәрвакыт

Кисәтә әни, әти.

 

Кисәтеп тора әби,

Кисәтеп тора бабай:

-Тәти кулың белән яз,

Кире булма син алай!..

 

Тәти кул читтә кала,

Калакны сулы ала.

Тагын да кисәтәләр,

Уң кулга күрсәтәләр.

 

Ләйсән һаман аптырый,

Ике кулына карый.

— Икесе дә тәти, — ди,

— Бәйләнмә син, әти, — ди.