(Күп мәгънәгә ия булган сүзләр)

 

Кара, бөтен дөнья ап – ак,

Ә өстәлдә — кара икмәк.

Ашап кара син икмәкне,

Ходай биргән ул хикмәтне.

 

 

Булат ята төш күреп

 

 

Безнең Булат кечкенә,

Кечкенә дә төш кенә.

Әбисендә кунакта

Ярата гел төш кенә.

 

Төш вакыты дип тормый,

Булат ята төш күреп.

Чикләвек төше ашый,

Имеш, урманга кереп.

 

Әбисе эзли аны:

—                        Улым, син кай төштә? – ди.

—                        Бәбкәләрне алып кайт,

Су буена төш тә, — ди.