Ләйсән килгән кунакка,
Пышылдый ул колакка:
-Кыстап торма  алай, — ди,-
Сездә калмыйм, бабай, — ди.

0

0

Сул кул белән яза Ләйсән,
Сул кул белән ашый ул.
Сул кул белән рәсемнәрне
Матур итеп ясый ул. Читать далее →

0

0

Ике бабай, ике әби,
Бер әти һәм бер әни.
Моннан олы бәхет булмый,
Бу бит үзе әллә ни!

0

0

Алинә дә Алинә дип
И мактыйлар, данлыйлар.
Сизеп торам, алар юри
Мине сыный, алдыйлар.

0

0

Алинә дип мулла кушкан
Һич бозарга ярамый.
Алина дип эндәшмәгез,
Ул күңелне яралый.

0

0

— Исәнме, бабай, ди дә ул
Асылына муенга.
Карале син, җитә язган
Инде минем буема. Читать далее →

0

0

Нинди бәхет, нинди шатлык,
Алинә үсеп җитте!
Кулына сумкасын тотып,
Бүген мәктәпкә китте. Читать далее →

0

0

Алинә инде үскән кыз,
Быел мәктәпкә бара.
Әбисе белән бакчаны
Ялт иткәннәр кай ара!.. Читать далее →

0

0

— Зөлфәт улым, — кил әле, дим,
— Бер яратыйм үзеңне.
-Юк!- кына ди. Әллә инде
Ишетми дә сүземне. Читать далее →

0

0

Мультик карап ятмыйм мин,
Шәп шигырьләр ятлыйм мин.
Әти белән әнинең
Ышанычын аклыйм мин. Читать далее →

0

0