Куянның да, төлкенең дә,

Хәтта этнең дошманы.

Үзеңнең дә котың очар

Урманда күрсәң аны.

Өрә белсә, кеше белән

Дус булырга уйлый ул.

Әкиятләр искә төшсә,

Елый – елый улый ул.

Алты метр биеклекне

“Эһ” тә итми сикерәм.

Суда йөзәм һәм имезәм,

Сезгә шатлык китерәм.

Балык дисәң дә балык!..

Тора халык таң калып.

Тәмле прәннек, кәнфитләрне

Ашый кулыңнан алып.

Минем тирем – иң калыны,

Тик кышка булмый түзеп.

Шуңа мин Нил елгасында

Гомер итәмен йөзеп.

Мыркылдавы – дуңгызныкы,

Мөгезе – үгезнеке.

Аның башы – сыерныкы,

Колагы – үзенеке.

Скелеты – бизонныкы,

Ә койрыгы – атныкы.

Ул хайванның исеме ничек,

Һәм ул кайсы якныкы.