Бик борчылган чакларымда

Начар уйдан тыелам мин.

Кая барыйм икән, димим,

Аллаһыга сыенам мин.

Шатлык килгән чакларда да

Аллаһыны искә алам.

Догалар белән кабатлыйм:

“Мин бит синең газиз балаң!..”

Синнән башка бары үзем

Нәрсә генә кыла алам?

Әй син минем бердәнберем,

Әй сөекле газиз Аллам!