Әйдә башны ял иттерик:

Мисаллар чишеп карыйк.

Үзебезнең көч җитмәсә,

Бабай янына барыйк.

 

Тамчыга  — тамчы, елгага

Кушылды, ди, бер инеш.

Башың белән уйлап кара:

Ниләр чыгарга тиеш.

 

Бер алманы бишкә бүлсәк,

Ә таякны – урталай.?

Бу гамәлне чишкәндә дә

Авырсынмассың алай.

 

Сөттән әйрәнне алдык, ди,

Печәнгә сыер куштык.

Рамга пыяла куеп,

Без нәрсәдә булыштык?

 

Менә шундыйрак мисаллар

Тормышта гел очрый.

Алар җиңел тоелса да,

Синнән зирәклек сорый.

 

Җаваплары: зуррак тамчы, елга үзе, чын дуслык, ике, май, сөт, тәрәзә.