Быел бабам Хаҗга барды.
Кызык хәлләр күргән ул.
Ап – ак киемнәр киенеп,
Ташлар атып йөргән ул.

Шулай итеп, шайтаннарны
Тау арасына куган.
Дуслары белән бергәләп,
Палаткаларда кунган.

“Зәм – зәм чишмәсенең суын
Эчтем” , — ди ул, туйганчы.
Көн саен намаз укыган,
Күңелләре булганчы.

Ярый әле минем бабам
Хаҗ кылырга дип барган.
Болай да ак бабай иде,
Хәзер бигрәк агарган.