Без буйга да үттек, ди,

Аркылыга үттек, ди.

Тирләп – пешеп беттек, ди.

Шуңа да без … ди.

Чүп-чар, тузан йота ул,

Өйне чиста тота ул.

Елан түгел мин – чакмыйм,

Үлән астыннан чабам.

Уңга чабам, сулга чабам,

Җәй җиттеме– шул чарам.

 

Төшми кулдан җәй буе:

Хезмәттә бөтен уе.

Кисә, өя, йомшарта,

Шуңа да уңыш арта.

Ике куллап тотасың да

Бәрә — бәрә барасың.

Бераз гына үскәч, син дә

Аны тотып карарсың

Һәм файдага ярарсың.

Этәләр дә тарталар,

Этәләр дә тарталар.

Мине тотып, тактаны

Нәкъ шулай шомарталар.

Хезмәтем бик кечкенә,

Кирәк бары көч кенә.

Менә шушы тактаны

Мине бор да тиш кенә.

Шак та шок,

Шак та шок

Тукмыйлар үземне.

Мин эшлим,

Мин тишәм,

Мин шундый түземле.

Бар очым,

Бар түбәм.

Сугалар –

Мин түзәм.

Кайчакта

Кәпрәям:

Тутыгам,

Кәкрәям.

Тешләремнең исәбе юк,

Утын кисәм, “он” ясыйм.

Егет булсаң, кадерне бел,

Мине читкә куйма син.