Җәй җиттеме, бакчабызда
Витамин тулып тора.
Берсе бетсә, икенчесе
Өлгереп, булып тора. Читать далее →

+1

0

Җәй көне кайтсак авылга,
Барчабызның кот чыга.
Чөнки сизми дә каласың –
Һәрвакытта корт чага. Читать далее →

+3

0

Бабам печән чаба, ә мин
Покостан җыям җиләк.
Покостан җыйган җиләк
Тәмле икән бигрәк. Читать далее →

+1

0

Әти печән чапкан чакта
Төрле хәлләр булгалый.
Йә кигәвен сырып ала,
Йә черкиләре талый. Читать далее →

+1

0

Урман артыннан чыкты да
Йодрык кадәр ак болыт
Әй кабарырга тотынды
Бөтен күкләргә тулып. Читать далее →

+6

0

Сезнең авылда ничектер,
Ә бездә шәп буа бар.
Авылдашлар каз – үрдәкне
Шунда гына куалар. Читать далее →

+2

0

Кыңгыраулы һәм гармунлы
Атлар килә урамнан.
Дугаларга моңнар булып,
Чиккән сөлге уралган. Читать далее →

+1

0

Офыклар алланган,
Үләндә — көмеш чык.
Гүзәллек югала,
Йоклама, торып чык. Читать далее →

+1

0

Әй Кояшым, Кояшым,
Нурыңны аз коясың.
Нигә безне кызынудан,
Коенудан тыясың? Читать далее →

+1

0